Η συσκευή της σοφίτας σε ξύλινα δοκάρια

Φωτισμός

Προκειμένου το φυσικό φως να εισέρχεται ελεύθερα στα δωμάτια κάτω από την οροφή, χρειάζονται ημιδιαφανείς κατασκευές. Σε αυτή την περίπτωση, η μόνη σωστή λύση θα ήταν η τοποθέτηση φεγγιτών. Ένα σημαντικό σημείο στη διαδικασία προετοιμασίας για την εγκατάσταση ενός παραθύρου στις πλαγιές της οροφής είναι η κατασκευή ενός ανθεκτικού ξύλινου πλαισίου στο εσωτερικό, το οποίο θα βοηθήσει στη συγκράτηση των κουφωμάτων και στην αποφυγή πιθανής παραμόρφωσης. Το πλαίσιο είναι εγκατεστημένο μεταξύ των σκελών της δοκού, επομένως το πλάτος διατάσσεται λαμβάνοντας υπόψη αυτή την απόσταση και το πάχος των δοκών. Τα παράθυρα μπορούν να τοποθετηθούν στα αετώματα ή απευθείας στην οροφή του σπιτιού. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα των παραθύρων οροφής;

1. Εξοικονόμηση κόστους ενέργειας. Τέτοια παράθυρα σας επιτρέπουν να αυξήσετε την απόδοση του φυσικού φωτός κατά 40%.
2. Εξαιρετικό σχέδιο. Τα παράθυρα βοηθούν στη δημιουργία μιας ξεχωριστής ατμόσφαιρας στο δωμάτιο κάτω από την οροφή, συμπληρώνουν οργανικά το σχέδιο, δημιουργώντας χώρο στο δωμάτιο.
3. Λειτουργικότητα. Οι κατασκευαστές προσφέρουν διάφορες διαμορφώσεις και λειτουργική φόρτωση παραθύρων για χώρους σοφίτας.

Οι φεγγίτες είναι μια εξαιρετική πηγή φωτός της ημέρας

Όσον αφορά τη διεξαγωγή ηλεκτρικής καλωδίωσης στη σοφίτα για τη δημιουργία τεχνητού φωτισμού υψηλής ποιότητας, υπάρχουν αρκετές αποδεδειγμένες μέθοδοι:

• τοποθέτηση καλωδίων πάνω από τους τοίχους, κρύβοντάς τα σε ειδικά πλαστικά κουτιά.
• διάταξη κρυφής ηλεκτρικής καλωδίωσης, τοποθέτηση των καλωδίων κάτω από την εσωτερική επένδυση.

Η πρώτη μέθοδος είναι η πιο απλή, μπορεί να γίνει γρήγορα και εύκολα με τα χέρια σας. Η δεύτερη μέθοδος είναι πιο περίπλοκη τεχνικά, καθώς πρέπει να ληφθούν υπόψη οι κανόνες και οι απαιτήσεις πυρασφάλειας μιας ιδιωτικής κατοικίας. Η κρυφή ηλεκτρική καλωδίωση τοποθετείται στο στάδιο της εγκατάστασης του πλαισίου, της επένδυσης τοίχων και οροφής.

Όταν η καλωδίωση πραγματοποιείται στη σοφίτα, όλες οι πρίζες και οι διακόπτες τοποθετούνται στις θέσεις τους, μπορείτε να προχωρήσετε στο πιο συναρπαστικό στάδιο - τον εσωτερικό σχεδιασμό. Εδώ η πτήση της φαντασίας είναι μόνο ευπρόσδεκτη! Μπορείτε να επιλέξετε λύσεις κλασικού στυλ, άνετο Country ή απαλή Προβηγκία. Για τους νέους, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα αστικό δωμάτιο κάτω από την οροφή σε στιλ Loft και για παιδιά - ένα υπέροχο νησί των ονείρων.

Ο ευκολότερος τρόπος για να τονίσετε την ομορφιά του εσωτερικού της σοφίτας είναι ο προσεκτικός φωτισμός.

Η μετατροπή μιας σκονισμένης και σκοτεινής σοφίτας σε ένα άνετο και ευρύχωρο δωμάτιο κάτω από την ίδια την οροφή είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και απαιτεί οικονομικό κόστος. Γνωρίζοντας τα μυστικά και τα κόλπα, ακολουθώντας τους κανόνες και τις συμβουλές των ειδικών, μπορείτε γρήγορα να μετατρέψετε μια μη οικιστική κρύα σοφίτα κάτω από την οροφή σε επιπλέον χώρο διαβίωσης.

Μεταμόρφωση εγκαταλελειμμένης σοφίτας

1 Χαρακτηριστικά και σκοπός

Η μόνωση των δαπέδων δεν πρέπει να δίνεται λιγότερη προσοχή από τη μόνωση τοίχων ή δαπέδων. Κάποιος μπορεί να αντιταχθεί, λένε, γιατί να μην επικεντρωθεί στη θερμομόνωση των δαπέδων, αν είναι πολύ πιο σημαντικό να προστατεύονται οι τοίχοι από την απώλεια θερμότητας.

Πράγματι, οι τοίχοι είναι σχεδόν η κύρια κατασκευή που δροσίζει το σπίτι ακόμα και με αφρό και πολυστυρένιο. Αυτό οφείλεται στο μεγάλο εμβαδόν, μήκος και πάχος τους. Ο τοίχος τη χειμερινή περίοδο μπορεί να παγώσει, μειώνοντας έτσι σοβαρά τη θερμοκρασία του και ως εκ τούτου τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του δωματίου.

Υπάρχει ένα άλλο σημείο που αφορά τη δαπάνη πόρων για τη θέρμανση του σπιτιού. Η υπερβολική θερμότητα από τα καλοριφέρ μπορεί να ζεστάνει εντελώς τον τοίχο, αλλά θα εκπέμψει σχεδόν το ήμισυ της θερμικής ενέργειας προς τα έξω.

Οι οικοδόμοι αποκαλούν αυτή τη διαδικασία στην επαγγελματική ορολογία «θέρμανση του δρόμου». Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται τουλάχιστον για ασύμφορη χρήση πόρων.

Ωστόσο, οι σοφίτες δεν είναι λιγότερο προτεραιότητα. Για να κατανοήσουμε γιατί χρειάζεται ο υπολογισμός και η τοποθέτηση θερμομόνωσης για δάπεδα, αξίζει να αναφερθούμε στους νόμους της φυσικής.

Σύμφωνα με αυτούς τους νόμους, ο θερμός αέρας τείνει πάντα να ανεβαίνει και ο κρύος αέρας βρίσκεται στο κάτω μέρος. Αν μιλάμε για ένα σπίτι ή ένα δωμάτιο, τότε εδώ ο χώρος είναι κλειστός τις περισσότερες φορές, και επομένως ο αέρας δεν έχει πού να πάει. Ως αποτέλεσμα, τα θερμότερα ρεύματα αέρα είναι κυρίως κάτω από την οροφή.

Εάν η οροφή σας είναι κρύα, τότε κρυώνουν και βυθίζονται πιο χαμηλά, αφήνοντας χώρο για αέρα με υψηλότερη θερμοκρασία όπως οι θερμαντήρες ορυκτοβάμβακα Technoblock. Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος αντίστροφης κυκλοφορίας, όταν η θερμοκρασία στο δωμάτιο πέφτει σιγά-σιγά, και όλα αυτά λόγω της μη μονωμένης οροφής, η οποία έχει χαμηλότερη θερμοκρασία.

Οροφή από δοκούς που προστατεύεται από φιλμ φραγμού ατμών

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μονώνετε τα πατώματα της σοφίτας. Εξάλλου, η σοφίτα είναι στην πραγματικότητα ένα αχρησιμοποίητο δωμάτιο.

Σπάνια μονώνεται σωστά, αφήνοντάς το ως ένα είδος αποθηκευτικού χώρου. Επομένως, η θερμοκρασία σε αυτό, αν και υψηλότερη από την εξωτερική, εξακολουθεί να είναι αρκετά χαμηλή.

Εάν έχετε μονολιθικά ή προκατασκευασμένα πατώματα σοφίτας, τότε είστε ακόμα πολύ τυχεροί. Το σκυρόδεμα, αν και δεν αντέχει πολύ καλά φορτία, εξακολουθεί να είναι ένα υλικό με υψηλή πυκνότητα. Ψύχεται αργά και δημιουργεί σημαντικά εμπόδια για χαμηλότερες θερμοκρασίες.

Ωστόσο, πολλά κτίρια έχουν δάπεδα σοφίτες τοποθετημένα σε ξύλινα δοκάρια. Η συσκευή σε ξύλινα δοκάρια καθιστά δυνατή την εκτέλεση της εργασίας με τα χέρια σας και μειώνει σημαντικά το κόστος της διευθέτησης του δαπέδου, ωστόσο, οι θερμομονωτικές της ιδιότητες δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν αποδεκτές.

Το απλούστερο δάπεδο αυτού του τύπου αποτελείται από δοκούς στα οποία γεμίζονται ξύλινες σανίδες και τα εσωτερικά, στην καλύτερη περίπτωση, γεμίζουν με μια μικρή επίστρωση ή υλικά επίχωσης.

Το πάχος τέτοιων οροφών με μόνωση φύλλου επίσης δεν διαφέρει σε εντυπωσιακή απόδοση. Ο υπολογισμός δείχνει ότι αν και παρέχουν επαρκή αντοχή στο πατάρι, η θερμομόνωση τους είναι σε πολύ αδύναμο επίπεδο.

Οι κύριες παράμετροι της δοκού για δοκούς

Οι παράμετροι των δοκών εξαρτώνται άμεσα από τις γεωμετρικές διαστάσεις των χώρων του κάτω και του άνω ορόφου, τον προορισμό τους. Ο υπολογισμός των παραμέτρων είναι ένα σημαντικό στάδιο στη δημιουργία μιας ενδοδαπέδιας επικάλυψης, η αξιοπιστία και η ανθεκτικότητα ολόκληρης της δομής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτό.

Σχήμα και τομή

Μια ορθογώνια δοκός θεωρείται ως το βέλτιστο υλικό για την κατασκευή δοκών. Τοποθετημένο στην άκρη, έχει επαρκές περιθώριο ασφάλειας, υψηλή αξιοπιστία. Μερικές φορές στρογγυλή ξυλεία ή ξυλεία συγκεκριμένων προφίλ, για παράδειγμα, ένα τμήμα I, χρησιμοποιείται ως φέρουσες κατασκευές.

Οι ακριβείς παράμετροι της δοκού εξαρτώνται άμεσα από το αναμενόμενο φορτίο, το μήκος του ανοίγματος και την απόσταση μεταξύ των παρακείμενων δοκών. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να υπολογίσετε μόνοι σας όλες τις παραμέτρους, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμους πίνακες και διαγράμματα.

Υπολογισμός μήκους

Ο υπολογισμός του μήκους της δοκού είναι απλός - αυτό είναι το πλάτος του ανοίγματος συν τις ανοχές για την ενσωμάτωση στις αυλακώσεις. Ανεξάρτητα από το τμήμα, δεν συνιστάται να κάνετε ανοίγματα πλάτους άνω των 6 m, αυτό θα προκαλέσει αναπόφευκτα χαλάρωση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα. Εάν είναι απαραίτητο να φτιάξετε ένα μεγαλύτερο ξύλινο δάπεδο, μπορείτε να βγείτε από την κατάσταση τοποθετώντας στηρίγματα και στηρίγματα με τη μορφή κολόνων από την ίδια δοκό.

Ποσότητα υλικού

Για ευκολία στον υπολογισμό της ποσότητας του υλικού, θα ήταν χρήσιμο να σκιαγραφήσετε ένα διάγραμμα της μελλοντικής επικάλυψης. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η απόσταση από τις ακραίες δοκούς στον τοίχο θα είναι περίπου 50 mm και τα υπόλοιπα θα τοποθετηθούν ομοιόμορφα μεταξύ τους στο ίδιο διάστημα (0,5–1,0 m).

Συσκευή ξύλινου δαπέδου

Ίσως αυτός είναι ο καλύτερος τύπος δαπέδου, συγκρίνεται ευνοϊκά με την ευκολία κατασκευής και τη διαθεσιμότητα των υλικών. Επιπλέον, για τη δημιουργία του χρησιμοποιείται μόνο ξύλο, το οποίο εξασφαλίζει περιβαλλοντική καθαριότητα με επαρκή αξιοπιστία.Η συσκευή για επικάλυψη σε ξύλινα δοκάρια δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, τα κύρια συστατικά της είναι:

• ρουλεμάν δοκάρια?
• οδηγοί ράβδοι?
• βύθισμα οροφής?
• η βάση του δαπέδου του επάνω ορόφου.
• μόνωση;
• στεγανοποίηση?
• διακοσμητική επίστρωση.

Η απαραίτητη αντοχή και αξιοπιστία ολόκληρης της δομής θα δώσει τη δοκό. Μπορεί να είναι συμπαγές ή κολλημένο από πολλές στρώσεις. Μια καλή αντικατάσταση της ξυλείας είναι συμπαγείς κορμοί μικρής διαμέτρου. Οι σανίδες μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως βάση για τη δομή, αλλά τέτοια δάπεδα έχουν σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά το μήκος και το φορτίο του ανοίγματος.

Κατ 'αρχήν, η δοκός μπορεί να κατασκευαστεί από οποιοδήποτε ξύλο, αλλά είναι καλύτερο να επιλέξετε λάρυγγα ή πεύκο. Το σκληρό ξύλο έχει ελαφρώς διαφορετική δομή και μικρότερη αντοχή στην κάμψη. Μια τέτοια επικάλυψη μπορεί να μην αντέχει σταθερό φορτίο.

Στη δομή στήριξης των παράλληλων δοκών, τοποθετείται η βάση του μελλοντικού δαπέδου και της οροφής, αντίστοιχα. Μπορεί να είναι μια προετοιμασμένη σανίδα ή φύλλο με βάση το ξύλο. Ένα κάλυμμα δαπέδου τοποθετείται στην τελική βάση (στον δεύτερο όροφο) και μια πλήρης οροφή γίνεται από κάτω.

Ένα χαρακτηριστικό αυτού του σχεδιασμού είναι ο ελεύθερος εσωτερικός χώρος που πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Γεμίζεται με οποιοδήποτε υλικό με θερμομονωτικές ή ηχοαπορροφητικές ιδιότητες. Αυτό θα βοηθήσει στη διατήρηση της θερμότητας στα δωμάτια και θα παρέχει ένα επαρκές επίπεδο ηχομόνωσης.

Επικάλυψη δεύτερου ορόφου σε στάδια τοποθέτησης ξύλινων δοκών

Οι τοίχοι με τις φωλιές προσγείωσης είναι έτοιμοι, το ξύλο και τα βοηθητικά υλικά αγοράζονται, τα εργαλεία είναι έτοιμα - ξεκινάμε την εγκατάσταση δαπέδων:

• Μία ημέρα πριν από την εγκατάσταση, το δέντρο λερώνεται με αντισηπτικά μείγματα και πυρίμαχες ενώσεις - με εξαίρεση τα άκρα, δεν μπορεί να εφαρμοστεί "χημεία" σε αυτά. Η επιλογή τέτοιων συνθέσεων είναι πλέον πολύ μεγάλη, μπορείτε να ονομάσετε μάρκες Finesta
  , Τράτα
  Καλά, Neomid, Pinotex
  και άλλα με μεγάλη ποικιλία αντισηπτικών και επιβραδυντικών φλόγας. Όλο το αστάρι πρέπει να στεγνώσει καλά.
• Μετράμε τα δοκάρια και πριονίζουμε με ένα αιχμηρό πριόνι ξύλου με περιθώριο 35-45 εκατοστών από το μέγεθος του δωματίου για αξιόπιστη στήριξη στους τοίχους. Η τομή πρέπει να είναι υπό γωνία 60˚, έτσι ώστε, όταν το βλέπουμε από το πλάι, το στοιχείο επικάλυψης να μοιάζει με τραπεζοειδές με φαρδύ κάτω μέρος. Τα άκρα που βρίσκονται σε εσοχή στους τοίχους επικαλύπτονται με ρητίνη και τυλίγονται με χαρτί στέγης αφού στεγνώσει.
• Τοποθέτηση των ακραίων δοκών. Δουλεύουμε από ψηλό, φαρδύ και αξιόπιστο «τράγο», δεν θα είναι δυνατό να το διαχειριστούμε μόνο με σκάλες. Τοποθετήστε τα προσεκτικά στο επίπεδο και στον ορίζοντα. Ως επενδύσεις, χρησιμοποιούνται φαρδιά τμήματα από τα ίδια δάπεδα και εκ των προτέρων με αντισηπτικές και πυροσβεστικές ενώσεις. Βεβαιωθείτε ότι τα άκρα των δοκών δεν ακουμπούν στους τοίχους, πρέπει να υπάρχει ένα κενό για αερισμό τουλάχιστον 3-5 cm σε βάθος.
• Όταν δεν υπάρχει αμφιβολία για την ακρίβεια της τοποθέτησης των πλευρικών δοκών, στερεώνονται με ξερό χαλίκι στις φωλιές προσγείωσης. Οι γραμμές έλκονται σφιχτά μεταξύ των ακραίων δοκών. Σε αυτές τις βοηθητικές πετονιές, τοποθετούνται άλλα στοιχεία του πλαισίου δοκού του δαπέδου.
• Οι εγκατεστημένες δοκοί μετρώνται και ρυθμίζονται και πάλι προσεκτικά, μετά από τις οποίες οι φωλιές προσγείωσης σκυροδετούνται με διάλυμα τσιμέντου και θρυμματισμένης πέτρας.

Όταν σχεδιάζετε την κατασκευή ενός εξοχικού σπιτιού, ο ιδιοκτήτης πρέπει να λύσει το δύσκολο ζήτημα της επιλογής δαπέδων. Κάποιοι εργολάβοι τον συμβουλεύουν να χρησιμοποιεί πάνελ από οπλισμένο σκυρόδεμα, άλλοι επιμένουν να χρησιμοποιεί ξύλινα δοκάρια ως οροφή.

Αποφασίσαμε να βοηθήσουμε τους αρχάριους να βγουν από μια δύσκολη κατάσταση. Στο άρθρο μας θα βρείτε μια επισκόπηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων των ξύλινων δαπέδων.

Χρήσιμες συμβουλές για την τοποθέτησή τους και σημαντικές αποχρώσεις αυτής της εργασίας δεν θα είναι επίσης περιττές. Ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες που λάβαμε θα σας φανούν χρήσιμες στο εργοτάξιο και θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε σοβαρά λάθη.

Υπάρχει ένα στερεότυπο στο μυαλό των πολιτών ότι τα προκατασκευασμένα πάνελ από σκυρόδεμα είναι η μόνη δυνατή λύση για κάθε κτίριο. Δεν είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις.

Αρκεί να απαριθμήσουμε τα πλεονεκτήματα των οροφών από ξύλινα δοκάρια:

• Ελάχιστο κόστος (1 m3 ξυλείας είναι πολλές φορές φθηνότερο από 1 m3 πάνελ κοίλου πυρήνα).
• Το φορτίο στους τοίχους είναι 2-3 φορές μικρότερο από ό,τι στα πάνελ. Αυτό σας επιτρέπει να μειώσετε σημαντικά την κατανάλωση οπλισμού και σκυροδέματος κατά την τοποθέτηση του θεμελίου.
• Σε μικρά ανοίγματα (έως 4 μέτρα), τα ξύλινα δοκάρια μπορούν να τοποθετηθούν χειροκίνητα χρησιμοποιώντας τις απλούστερες συσκευές (βαρούλκο ή ανυψωτικό μπλοκ). Η τοποθέτηση βαρέων πλακών χωρίς ισχυρό γερανό είναι ένα μη ρεαλιστικό έργο.
• Χαμηλή ένταση εργασίας και υψηλή ταχύτητα εργασίας (σε σύγκριση με την έκχυση ενός μονολιθικού δαπέδου από οπλισμένο σκυρόδεμα).
• Φιλικότητα προς το περιβάλλον (το χαλίκι γρανίτη χρησιμοποιείται στο σκυρόδεμα, το υπόβαθρο ακτινοβολίας του οποίου μπορεί να υπερβεί σημαντικά τον κανόνα).

Όπως γνωρίζετε, δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα χωρίς μειονεκτήματα. Υπάρχουν λίγα από αυτά για ξύλινα δάπεδα:

• Αυξημένη παραμόρφωση. Εκδηλώνεται με την επίδραση της δόνησης κατά το περπάτημα και το σχηματισμό ρωγμών στη διασταύρωση χωρισμάτων γυψοσανίδας.
• Χαμηλή αντοχή στη φωτιά (χωρίς ειδικό εμποτισμό).
• Σχετικά μικρό μήκος (δεν ξεπερνά τα 6 μέτρα). Για πάνελ από οπλισμένο σκυρόδεμα φτάνει τα 7,2 μέτρα.

Μεταξύ των ελλείψεων αυτών των σχεδίων, ορισμένοι συγγραφείς χαρακτηριστικών άρθρων περιλαμβάνουν το σχηματισμό ρωγμών στο σοβά της οροφής και την κακή ηχομόνωση κρούσης. Ωστόσο, με μια ικανή προσέγγιση στην εγκατάσταση, αυτά τα δύο προβλήματα επιλύονται απλά και αξιόπιστα. Για να γίνει αυτό, μια σειρά από λιγότερο παχιά δοκάρια τοποθετούνται κάτω από τις δοκούς στήριξης, ειδικά σχεδιασμένες για το λιμάρισμα της οροφής (γυψοσανίδα, OSB, επένδυση, σανίδα).

Ορισμός αττικού χώρου Πύλη ασφαλείας

Εάν υπάρχει μια κεκλιμένη στέγη σε ένα κτίριο κατοικιών, τότε σχηματίζεται ένας χώρος κάτω από αυτό, ο οποίος μπορεί να ονομαστεί σοφίτα ή σοφίτα. Πρέπει να ξέρετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ σοφίτας και σοφίτας.

Αυτό είναι απαραίτητο όχι μόνο για να κατανοήσετε τη λειτουργικότητα του χώρου κάτω από την οροφή, αλλά και για να μην έχετε προβλήματα κατά την εγγραφή του σπιτιού, καθώς το συνολικό εμβαδόν και το καθιστικό του σπιτιού μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με ο σκοπός του χώρου κάτω από την οροφή.

• Σοφίτα
• Αττικός χώρος
• Διαφορές

Η διαφορά μεταξύ σοφίτας και σοφίτας

Η ολοκλήρωση του σπιτιού στο πάνω μέρος μπορεί να είναι σοφίτα ή σοφίτα. Κάθε ένας από αυτούς τους τύπους χώρων έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά και σε τι διαφέρει η σοφίτα από τη σοφίτα; Ας εξετάσουμε το θέμα λεπτομερώς.

άρθρα

Σοφίτα - μια σοφίτα που χρησιμοποιείται ως κατοικημένη περιοχή, οι προσόψεις της οποίας είναι ταυτόχρονα οι πλαγιές της οροφής του κτιρίου.

Σοφίτα

Σοφίτα - ο χώρος μεταξύ της οροφής και της οροφής του τελευταίου (ή μοναδικού) ορόφου.

Σοφίτα

Αερισμός σοφίτας μέσω παραθύρων θυρίδας

Εξαερισμός με κουφώματα

Μόνο τα παράθυρα θυρίδας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αερισμός σοφίτας, χωρίς να υπάρχει σύστημα αεραγωγών και αεραγωγών. Αυτή η επιλογή δεν είναι πολύ αποτελεσματική, καθώς ο αέρας μπορεί να μείνει στάσιμος κάτω και πάνω από τα παράθυρα.

Για να βελτιωθεί η ανταλλαγή αέρα και να μειωθεί ο όγκος των στάσιμων θέσεων, το μέγεθος των παραθύρων θυρίδας είναι 60 cm x 80 cm. Τοποθετούνται σε απέναντι αετώματα. Πρώτον, κατασκευάζονται ξύλινα πλαίσια, στερεωμένα με ράφια στα δοκάρια. Το υλικό στέγης είναι προσαρτημένο στο πλαίσιο. Τα παράθυρα φαίνονται καλύτερα, διακοσμημένα με τα ίδια υλικά με την οροφή. Η επένδυση είναι κατάλληλη ως φινίρισμα για ανοίγματα γύρω από τα παράθυρα. Το πλαίσιο παραθύρου στο άνοιγμα τοποθετείται τελευταίο. Όλα τα κενά μεταξύ του πλαισίου του παραθύρου και της οροφής πρέπει να κλείνονται προσεκτικά.

Κανόνες για την τοποθέτηση παραθύρων εξαερισμού:

• τα παράθυρα τοποθετούνται σε ίσες αποστάσεις από την κορυφογραμμή, το γείσο και τις πλευρές.
• μεταξύ των παραθύρων πρέπει να υπάρχει απόσταση μεγαλύτερη από ένα μέτρο.
• ο σχεδιασμός του παραθύρου πρέπει να ταιριάζει αρμονικά στη γενική εμφάνιση του κτιρίου.
• μπορείτε να εγκαταστήσετε μια σχάρα εξαερισμού για τη σοφίτα στο παράθυρο, βάφοντάς την ώστε να ταιριάζει με την οροφή.

Πώς να φτιάξετε ένα δάπεδο σοφίτας Χαρακτηριστικά της συσκευής

29 Οκτωβρίου 2016

Η διάταξη της σοφίτας σε μια ιδιωτική κατοικία είναι ένα από τα τελευταία στάδια κατασκευής. Αυτό το δωμάτιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορους σκοπούς. Αλλά πιο συχνά αυτός ο χώρος διατίθεται για διάφορες επικοινωνίες μηχανικής και εξοπλισμό. Ανάλογα με τη μέθοδο λειτουργίας αυτού του δωματίου, το δάπεδο της σοφίτας είναι επίσης εξοπλισμένο.

Μέσα σε ένα τέτοιο δωμάτιο, η θερμοκρασία συνήθως δεν διαφέρει πολύ από τους εξωτερικούς δείκτες. Επομένως, ο χώρος διαβίωσης πρέπει να διαχωριστεί ποιοτικά από αυτόν με τη βοήθεια οροφών. Πώς λαμβάνει χώρα η όλη διαδικασία, πρέπει να γνωρίζετε πριν ξεκινήσετε την εργασία.

Τρόποι δημιουργίας αερισμού σοφίτας

Πρώτα απ 'όλα, παρέχουν ροή αέρα, κατά κανόνα, στις μαρκίζες της οροφής. Για να κάνετε αερισμό σοφίτας με τα χέρια σας, στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται διάτρητοι προβολείς. Τοποθετούνται στο κάτω μέρος της μαρκίζας της οροφής και η διάτρηση επιτρέπει στον αέρα να διεισδύσει ελεύθερα, αλλά καθυστερεί την πιθανή είσοδο διαφόρων εντόμων.

Τα Soffit συνδυάζουν την κατάλληλη διακοσμητικότητα και λειτουργικότητα, γεγονός που τα έχει κάνει την πιο δημοφιλή λύση για τη ροή αέρα στη σοφίτα.

Ο εξαερισμός της σοφίτας σε μια ιδιωτική κατοικία χρειάζεται επίσης εκροή αέρα. Για αυτό υπάρχουν τα ακόλουθα στοιχεία :

• αεριζόμενο πατίνι?
• αδρανειακές τουρμπίνες?
• ηλεκτρικοί ανεμιστήρες?
• αεριστήρες οροφής.

Η οροφή σε όλη την περίμετρο πρέπει να έχει διάκενο εξαερισμού τουλάχιστον 40-50 mm. Αυτή η απόσταση παρέχεται συχνά από το πλάτος των πηχών τόρνου, το οποίο επιτρέπει στον αέρα να κυκλοφορεί ελεύθερα κάτω από την οροφή. Αυτή η μέθοδος, για παράδειγμα, είναι κατάλληλη για στέγες από μεταλλικά πλακάκια, κυματοειδές χαρτόνι ή ondulin. Το σχήμα αυτών των υλικών στέγης διευκολύνει τον αέρα να περάσει από κάτω τους και να παρέχει αερισμό.

Η περιοχή των αγωγών εξαερισμού πρέπει να είναι 0,2% της συνολικής επιφάνειας του αεριζόμενου δωματίου.

Όταν χρησιμοποιείτε μαλακά υλικά για την οροφή, το αντίθετο πλέγμα γίνεται όχι συνεχές, αλλά με κενά. Αυτό επιτρέπει στον αέρα να παρακάμψει τις πιο προβληματικές και δύσκολες περιοχές του κέικ κάτω από την οροφή. .

Στις πιο προβληματικές περιοχές της οροφής, για παράδειγμα, για κοιλάδα ή ισχίο, απαιτείται αερισμός σημείου, ο οποίος παρέχεται από αεραγωγούς ή τουρμπίνες.

Διάταξη χώρου

Συχνά η οροφή είναι προσαρτημένη κοντά στο Mauerlat, επομένως η χρήση αυτού του χώρου είναι σχεδόν αδύνατη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι τοίχοι του δωματίου της σοφίτας μετατοπίζονται στην κορυφογραμμή της οροφής από τους τοίχους του κτιρίου. Συχνά, αυτή η τεχνική στερεί από το δωμάτιο οπτικό χώρο, επομένως οι τοίχοι στη σοφίτα δεν είναι εγκατεστημένοι. Η εγκατάσταση επίπλων σε ένα τέτοιο δωμάτιο είναι πιο δύσκολη, αλλά φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα.

Για να κάνετε τη σοφίτα έναν πλήρη χώρο διαβίωσης, εγκαταστήστε πρόσθετα παράθυρα. Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται στα αετώματα του σπιτιού, αλλά αν υπάρχουν εγκάρσιοι τοίχοι στη σοφίτα, αυτό είναι αδύνατο. Σε μια τέτοια κατάσταση, χρησιμοποιούνται παράθυρα που κόβουν στην κλίση της οροφής. Τέτοιες τεχνικές χρησιμοποιούνται συχνά στη δυτική αρχιτεκτονική και σας επιτρέπουν να δώσετε στο σπίτι μια ασυνήθιστη εμφάνιση.

Όταν σχεδιάζετε μια σοφίτα, είναι συχνά δύσκολο να οργανώσετε μια περιοχή εισόδου. Για αυτό, χρησιμοποιούνται συμπαγείς πτυσσόμενες ή σπειροειδείς σκάλες.

Ενσωμάτωση δοκών στον τοίχο

Το βάθος εισόδου στον τοίχο για τα ξύλινα δοκάρια του πατώματος της σοφίτας πρέπει να είναι:

- για ξυλεία - 150 - 200 mm (μήκος στήριξης στον τοίχο).

- για σανίδες - από 100 mm.

Τα ακραία μέρη των δοκών τυλίγονται σε στεγανωτικό υλικό μήκους 250 mm. Τις περισσότερες φορές, το ruberoid χρησιμοποιείται για αυτό. Αλλά το άκρο της δοκού δεν είναι μονωμένο για να εξασφαλιστεί η ανταλλαγή ατμού.

Το άκρο της δοκού είναι λοξότμητο κατά μια τιμή περίπου 30 mm και αναγκαστικά αφήνεται ένα διάκενο αέρα μεταξύ αυτού και του τοίχου.

Σχέδιο ενσωμάτωσης των δοκών δαπέδου στον τοίχο Μόνωση του δαπέδου της σοφίτας με ένα αντίθετο πλέγμα 1 - εσωτερική επένδυση. 2 - αντίθετο πλέγμα? 3 - φράγμα ατμών. 4 - φέρουσες δοκούς. 5 - εγκάρσιες ράβδοι. 6 - Μόνωση ECOVER. 7 - κιβώτιο

Ο σχεδιασμός με ένα αντίθετο πλέγμα και η χρήση ορυκτού μαλλιού του καθορισμένου πάχους ως ηχοαπορροφητή είναι επίσης ένας καλός ηχομονωτής του δαπέδου της σοφίτας από τον αερομεταφερόμενο θόρυβο (σύμφωνα με τα πρότυπα, ο δείκτης μόνωσης Rw για το δάπεδο της σοφίτας πρέπει να είναι τουλάχιστον 45 dB).

Κάτω από τη μόνωση για προστασία από τον ατμό, τοποθετείται μια μεμβράνη πολυαιθυλενίου με επικαλύψεις από 200 mm και πάχος μεγαλύτερο από 0,15 mm. Μια μεμβράνη διάχυσης ατμού τοποθετείται σε χαλαρό ορυκτοβάμβακα. Πάνω από το αντίθετο πλέγμα, ένα δάπεδο είναι κατασκευασμένο από σανίδες, DSP, μοριοσανίδες. για τη δυνατότητα κίνησης στο πάτωμα.

Επίσης, για να εξασφαλιστεί η ανθεκτικότητα των ξύλινων κατασκευών, δεν πρέπει να επιτρέπεται γενική αύξηση της υγρασίας στη σοφίτα. Για αερισμό, η συνολική επιφάνεια των αεραγωγών στη σοφίτα πρέπει να είναι 1:2000 - 1:5000 της επιφάνειας του δωματίου.

Εάν η σοφίτα είναι οικιστική, τότε η μόνωση τοποθετείται στην οροφή και το δάπεδο του εσωτερικού (σοφίτα) είναι ηχομονωμένο. Οι δοκοί δαπέδου είναι σημαντικές ηχογέφυρες, επομένως, για να επιτευχθεί ένα σημαντικό επίπεδο μόνωσης από τον αέρα και τον ήχο κρούσης, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί ένα πλωτό δάπεδο - ένα στρώμα απορρόφησης ήχου μεταξύ δύο στρωμάτων ανακλαστήρα ήχου. Στη συνέχεια, η επικάλυψη θα πρέπει να σχεδιαστεί για την τοποθέτηση μιας στεγνής επίστρωσης πάνω από ένα στρώμα απορρόφησης ήχου από άκαμπτες σανίδες ορυκτοβάμβακα με πάχος 40 mm ή περισσότερο.

Δάπεδα ↓

Διευθέτηση αερισμού κρύας σοφίτας

Δεδομένου ότι είναι πολύ σημαντικό να ρυθμίζεται ο αερισμός μιας κρύας σοφίτας, δεν είναι απαραίτητο να καλύπτετε το κιβώτιο και τα δοκάρια. Αυτό μπορεί να διασφαλιστεί, για παράδειγμα, εάν γίνει ράψιμο με κενά

Εάν χρησιμοποιήθηκε ονδουλίνη ή σχιστόλιθος ως υλικό στέγης και δεν χρησιμοποιούνται μεμβράνες για μόνωση ατμού και ανέμου, τότε δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα άλλο για αερισμό, καθώς ο αέρας θα περάσει ανάμεσα στα κύματα της οροφής.

Σχέδιο της κίνησης του αέρα σε μια μη θερμαινόμενη σοφίτα

Εάν η οροφή είναι αέτωμα, τότε οι οπές εξαερισμού γίνονται στα αετώματα. Εδώ μπορείτε να κάνετε χαλαρή εφαρμογή της επένδυσης των ξύλινων προεξοχών, ενώ οι τρύπες πρέπει να γίνουν ομοιόμορφα. Εάν οι επενδύσεις είναι σφιχτά τοποθετημένες ή οι προσόψεις είναι πέτρινες, τότε σε αυτή την περίπτωση γίνονται τρύπες στον τοίχο. Η συνολική επιφάνεια των αγωγών εξαερισμού πρέπει να είναι ίση με το 0,2% της επιφάνειας του δαπέδου.

Υπάρχει ένας άλλος, πιο οικονομικός τρόπος - να τοποθετήσετε τις συνηθισμένες γρίλιες εξαερισμού. Η μία σχάρα είναι γυρισμένη προς τα κάτω με τρύπες και η άλλη γίνεται με δυνατότητα προσαρμογής.

Η διάταξη του εξαερισμού της οροφής του ισχίου είναι διαφορετική. Εδώ κάνουν μια είσοδο στο κάτω μέρος στο λίμα, και μια έξοδο στο πάνω μέρος της κορυφογραμμής. Αν οι προεξοχές είναι ξύλινες. Αρκεί να τοποθετήσετε χαλαρά τις ράβδους με κενό αρκετών χιλιοστών. Πρέπει να υπάρχουν τρύπες στην πλαστική επένδυση.

Ο εξαερισμός της σοφίτας μπορεί να διευθετηθεί διαφορετικά ανάλογα με τον τύπο της οροφής. Αν λοιπόν χρησιμοποιηθεί σχιστόλιθος και ευρωπλάκα, τοποθετείται κλασική κορυφογραμμή, με εύκαμπτη οροφή - χελώνα (βαλβίδα).Ειδική βαλβίδα χρειάζεται και όταν χρησιμοποιείται κεραμική στέγη. Η χρήση μεταλλικών πλακιδίων περιλαμβάνει τη χρήση μιας συμβατικής κορυφογραμμής, η οποία θα εξοικονομήσει τη βαλβίδα.

Φτιάξτο μόνος σου πάτωμα στη σοφίτα

Κατά τη μετατροπή της σοφίτας σε χώρο διαβίωσης, μπορεί να αποδειχθεί ότι ο μονωτήρας θερμότητας που βρίσκεται στην οροφή έχει καταστεί άχρηστος και έχει χάσει τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Οι λόγοι για την απώλεια απόδοσης μπορεί να είναι πολύ διαφορετικοί: από τοπικές διαρροές έως κακό αερισμό της σοφίτας και, ως αποτέλεσμα, διαβροχή της μόνωσης από το προκύπτον συμπύκνωμα. Οι υγρές, σάπιες σανίδες μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ανακαίνιση ολόκληρου του δαπέδου.

Η αλλαγή της οροφής ξεκινά με την τοποθέτηση ενός πρόσθετου κιβωτίου μεταξύ των δοκών του δαπέδου. Ως κιβώτιο, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται ράβδοι πεύκου, οι οποίες στερεώνονται κάθετα στα δοκάρια χρησιμοποιώντας μεταλλικές γωνίες ή με άλλο βολικό τρόπο. Για να αποφευχθεί η διείσδυση του συμπυκνώματος από το κάτω δωμάτιο, τοποθετείται ένα στρώμα μεμβράνης φραγμού ατμών. Ως μόνωση χρησιμοποιούνται συχνά πλάκες πετροβάμβακα, οι οποίες, ανάλογα με το απαιτούμενο πάχος, μπορούν να τοποθετηθούν σε δύο στρώσεις.

Ένα δεύτερο στρώμα φράγματος ατμών τοποθετείται πάνω από τις πλάκες. Η μεμβράνη στερεώνεται με συρραπτικό κατασκευής. Η βάση για το υποδάπεδο μπορεί να χρησιμεύσει ως πλάκες από ανθεκτική στην υγρασία αυλακωτή μοριοσανίδα. Είναι πιο σκληρές και ισχυρές από τις συμβατικές σανίδες και είναι επίσης φιλικές προς το περιβάλλον. Χάρη στις διαμήκεις προεξοχές και αυλακώσεις, είναι εύκολη και βολική η τοποθέτηση των πλακών και η επιφάνεια είναι τέλεια επίπεδη. Για το τελικό δάπεδο χρησιμοποιήστε laminate ή λινέλαιο.

Μόνωση ταράτσας στη σοφίτα

Η μόνωση ταράτσας είναι το πιο σημαντικό βήμα. Όταν μονώνετε με τα χέρια σας, είναι απαραίτητο να εκτελέσετε έναν υπολογισμό θερμικής μηχανικής για να επιλέξετε το πάχος του μονωτή θερμότητας. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται έτοιμοι πίνακες και κλιματικοί χάρτες για την επιλογή του πάχους της μόνωσης. Για κεκλιμένες στέγες χρησιμοποιούνται βασάλτες με πυκνότητα τουλάχιστον 35 kg/m3. Μια τέτοια ελάχιστη πυκνότητα είναι απαραίτητη για τη συγκράτηση της μόνωσης όταν απλώνεται μεταξύ των δοκών.

Από την πλευρά του δωματίου, τοποθετείται μια μεμβράνη φραγμού ατμών. Από την πλευρά της οροφής, είναι προτιμότερο να τοποθετήσετε μια μεμβράνη υπερδιάχυσης στη μόνωση, η οποία επιτρέπει τη διέλευση της υγρασίας από τον μονωτήρα θερμότητας.