Σύστημα θέρμανσης βαρύτητας με φυσική κυκλοφορία

Χαρακτηριστικά θέρμανσης με θερμαινόμενο αέρα Βιομηχανικές και κατασκευαστικές εγκαταστάσεις

Η οργάνωση της θέρμανσης αέρα σε συνδυασμό με τον εξαερισμό σε ιδιωτικά κτίρια κατοικιών διαφέρει από την εφαρμογή συστημάτων θέρμανσης αέρα για βιομηχανικά ακίνητα - αποθήκες, εργαστήρια, υπόστεγα, συνεργεία επισκευής κ.λπ. Αυτές οι διαφορές συνδέονται με την κλίμακα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, τον μεγάλο όγκο θερμαινόμενων χώρων, τις αυξημένες απαιτήσεις για λειτουργικότητα και αξιοπιστία.

Παραθέτουμε αυτές τις αποχρώσεις που αντιμετωπίζουν συνήθως οι ειδικοί μας σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις:

• Υψηλή ισχύς εξοπλισμού θέρμανσης, μεγάλες συνολικές διαστάσεις αεραγωγών, κατά κανόνα - πολύπλοκη γεωμετρία των σχημάτων τοποθέτησης τους
• Πιο πολύπλοκες σχεδιαστικές λύσεις σε συστήματα θέρμανσης
• Ως αποτέλεσμα, η ανάγκη για ειδική λειτουργική υπηρεσία της επιχείρησης, υπεύθυνη για την αδιάλειπτη λειτουργία του συστήματος θέρμανσης
• Χωρίς υψηλές αισθητικές απαιτήσεις. Ως αποτέλεσμα, οι αεραγωγοί και ο εξοπλισμός, κατά κανόνα, δεν καλύπτονται με ψευδοροφές και χωρίσματα γυψοσανίδας.
• Πιο περίπλοκη εγκατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης σε μεγάλο υψόμετρο

Τύποι συστημάτων θέρμανσης με βαρυτική κυκλοφορία

Παρά τον απλό σχεδιασμό ενός συστήματος θέρμανσης νερού με αυτοκυκλοφορία του ψυκτικού υγρού, υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα δημοφιλή προγράμματα εγκατάστασης. Η επιλογή του τύπου καλωδίωσης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του κτιρίου και την αναμενόμενη απόδοση.

Για να προσδιορίσετε ποιο σχέδιο θα λειτουργήσει, σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση απαιτείται να πραγματοποιηθεί ένας υδραυλικός υπολογισμός του συστήματος, να ληφθούν υπόψη τα χαρακτηριστικά της μονάδας θέρμανσης, να υπολογιστεί η διάμετρος του σωλήνα κ.λπ. Μπορεί να χρειαστείτε τη βοήθεια ενός επαγγελματία όταν κάνετε τους υπολογισμούς.

Κλειστό σύστημα με βαρυτική κυκλοφορία

Στις χώρες της ΕΕ, τα κλειστά συστήματα είναι τα πιο δημοφιλή μεταξύ άλλων λύσεων. Στη Ρωσική Ομοσπονδία, το σύστημα δεν έχει ακόμη χρησιμοποιηθεί ευρέως. Οι αρχές λειτουργίας ενός συστήματος θέρμανσης νερού κλειστού τύπου με κυκλοφορία χωρίς αντλία είναι οι εξής:

• Όταν θερμαίνεται, το ψυκτικό διαστέλλεται, το νερό μετατοπίζεται από το κύκλωμα θέρμανσης.
• Υπό πίεση, το υγρό εισέρχεται σε ένα δοχείο διαστολής με κλειστή μεμβράνη. Ο σχεδιασμός του δοχείου είναι μια κοιλότητα που χωρίζεται από μια μεμβράνη σε δύο μέρη. Το μισό της δεξαμενής είναι γεμάτο με αέριο (τα περισσότερα μοντέλα χρησιμοποιούν άζωτο). Το δεύτερο μέρος παραμένει κενό για πλήρωση με ψυκτικό.
• Όταν το υγρό θερμαίνεται, δημιουργείται πίεση επαρκής για να σπρώξει τη μεμβράνη και να συμπιέσει το άζωτο. Μετά την ψύξη, συμβαίνει η αντίστροφη διαδικασία και το αέριο πιέζει το νερό έξω από τη δεξαμενή.

Διαφορετικά, τα συστήματα κλειστού τύπου λειτουργούν όπως άλλα συστήματα θέρμανσης με φυσική κυκλοφορία. Ως μειονεκτήματα, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την εξάρτηση από τον όγκο του δοχείου διαστολής. Για δωμάτια με μεγάλη θερμαινόμενη περιοχή, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε ένα ευρύχωρο δοχείο, το οποίο δεν είναι πάντα σκόπιμο.

Ανοιχτό σύστημα με βαρυτική κυκλοφορία

Το σύστημα θέρμανσης ανοιχτού τύπου διαφέρει από τον προηγούμενο τύπο μόνο στο σχεδιασμό του δοχείου διαστολής. Αυτό το σχέδιο χρησιμοποιήθηκε συχνότερα σε παλιά κτίρια. Τα πλεονεκτήματα ενός ανοιχτού συστήματος είναι η δυνατότητα αυτοκατασκευής δοχείων από αυτοσχέδια υλικά. Η δεξαμενή έχει συνήθως μέτριες διαστάσεις και εγκαθίσταται στην οροφή ή κάτω από την οροφή του καθιστικού.

Το κύριο μειονέκτημα των ανοιχτών κατασκευών είναι η είσοδος αέρα στους σωλήνες και τα θερμαντικά σώματα, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη διάβρωση και ταχεία αστοχία των θερμαντικών στοιχείων. Ο αερισμός του συστήματος είναι επίσης συχνός «επισκέπτης» σε ανοιχτά κυκλώματα.Ως εκ τούτου, τα θερμαντικά σώματα εγκαθίστανται υπό γωνία, οι γερανοί Mayevsky απαιτούνται για την εξαέρωση του αέρα.

Μονοσωλήνιο σύστημα με αυτοκυκλοφορία

Αυτή η λύση έχει πολλά πλεονεκτήματα:

1. Δεν υπάρχει ζευγαρωμένος αγωγός κάτω από την οροφή και πάνω από το επίπεδο του δαπέδου.
2. Εξοικονομήστε χρήματα στην εγκατάσταση του συστήματος.

Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης είναι προφανή. Η μεταφορά θερμότητας των καλοριφέρ θέρμανσης και η ένταση της θέρμανσης τους μειώνεται με την απόσταση από τον λέβητα. Όπως δείχνει η πρακτική, ένα σύστημα θέρμανσης μονού σωλήνα διώροφης κατοικίας με φυσική κυκλοφορία, ακόμη και αν παρατηρούνται όλες οι κλίσεις και έχει επιλεγεί η σωστή διάμετρος σωλήνα, συχνά επαναλαμβάνεται (με την εγκατάσταση εξοπλισμού άντλησης).

Σύστημα δύο σωλήνων με αυτοκυκλοφορία

Το σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων σε μια ιδιωτική κατοικία με φυσική κυκλοφορία έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά σχεδιασμού:

1. Ροή τροφοδοσίας και επιστροφής μέσω χωριστών σωλήνων.
2. Ο αγωγός τροφοδοσίας συνδέεται με κάθε καλοριφέρ μέσω εισόδου.
3. Η μπαταρία συνδέεται στη γραμμή επιστροφής με το δεύτερο eyeliner.

Ως αποτέλεσμα, ένα σύστημα τύπου καλοριφέρ δύο σωλήνων παρέχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

1. Ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας.
2. Δεν χρειάζεται να προσθέσετε τμήματα καλοριφέρ για καλύτερη προθέρμανση.
3. Πιο εύκολο να ρυθμίσετε το σύστημα.
4. Η διάμετρος του κυκλώματος νερού είναι τουλάχιστον ένα μέγεθος μικρότερη από ό,τι στα σχήματα μονού σωλήνα.
5. Έλλειψη αυστηρών κανόνων για την εγκατάσταση συστήματος δύο σωλήνων. Επιτρέπονται μικρές αποκλίσεις όσον αφορά τις κλίσεις.

Το κύριο πλεονέκτημα ενός συστήματος θέρμανσης δύο σωλήνων με κάτω και άνω καλωδίωση είναι η απλότητα και ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού, που σας επιτρέπει να ισοπεδώνετε τα σφάλματα που έγιναν στους υπολογισμούς ή κατά τις εργασίες εγκατάστασης.

Κανόνες εγκατάστασης συστήματος

Η σωστή λειτουργία ενός συστήματος θέρμανσης με βαρύτητα συνεπάγεται, πρώτα απ 'όλα, την ακρίβεια επιλογής της διαμέτρου των σωλήνων, καθώς και την απόλυτη τήρηση των απαιτούμενων κλίσεων κατά τις εργασίες εγκατάστασης - προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία αντίθετων κλίσεων. Εάν έχετε κάποια εμπειρία, μπορείτε να πραγματοποιήσετε όλες αυτές τις εργασίες μόνοι σας, χωρίς να καταφύγετε σε ειδικούς.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην απουσία στροφών και στροφών στον ανυψωτήρα - στην έξοδο από τον λέβητα. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα εργασίας θεωρείται ιδανικό, στο οποίο ο ανυψωτήρας, μέχρι την κορυφή του, έχει κάθετα ομοιόμορφη εμφάνιση.

Εάν είναι απαραίτητο να στρίψετε, θα είναι βέλτιστο να επιλέξετε τη γωνία του ελάχιστου μεγέθους και η διάμετρος των σωλήνων είναι ίση με μιάμιση ίντσα. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των σωλήνων είναι ευθέως ανάλογος με τη ροή της κυκλοφορίας: όσο περισσότεροι από αυτούς θα χρησιμοποιηθούν, τόσο πιο εντατική θα είναι η κυκλοφορία.

Κατά τη λήψη νερού - ψυκτικού - από τον ανυψωτήρα, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί ένα επίπεδο που υπερβαίνει το ανώτερο από τα θερμαντικά σώματα και ο λέβητας πρέπει να τοποθετηθεί έτσι ώστε να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο οποιασδήποτε από τις συσκευές θέρμανσης.

Για σωλήνες, πρέπει να ορίσετε μια μικρή κλίση - προς την κατεύθυνση του λέβητα. Σε αυτή την περίπτωση, θα είναι αποδεκτή μια κλίση με τον υπολογισμό ενός εκατοστού ανά μέτρο σωλήνα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η κυκλοφορία.

Εάν συγκρίνουμε δύο σχήματα κυκλοφορίας - φυσικό και αναγκαστικό, τότε ο πρώτος τύπος μπορεί να ειπωθεί ότι έχει μεγάλο όγκο νερού. Ο λόγος έγκειται στη διαφορά στις διαμέτρους.

Πρέπει να δίνεται προσοχή κατά την επιλογή σωλήνων - ή μάλλον, δώστε προσοχή στο υλικό κατασκευής τους: σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αγοράζετε προϊόντα από πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο. Η χρήση τους είναι γεμάτη με κίνδυνο τήξης, που μπορεί να προκληθεί από το βραστό νερό στους σωλήνες. Το τελευταίο μπορεί να προκληθεί από την έλλειψη αντλίας, καθώς και από την παρουσία υψηλού επιπέδου φορτίου σε λέβητα θέρμανσης αερίου που είναι εγκατεστημένο σε ιδιωτική κατοικία.

Η πιο αξιόπιστη επιλογή σε αυτήν την κατάσταση θα ήταν η αγορά σωλήνων σιδήρου, η οποία, με τη σειρά της, διευρύνει το φάσμα των δυσμενών παραγόντων για τη χρήση ενός συστήματος βαρύτητας - η τιμή τέτοιων σωλήνων είναι αρκετά υψηλή και οι διαστάσεις που χρησιμοποιούνται δημιουργούν μια ανεπαρκή αισθητική εμφάνιση

Το τελευταίο μπορεί να προκληθεί από την έλλειψη αντλίας, καθώς και από την παρουσία υψηλού επιπέδου φορτίου σε λέβητα θέρμανσης αερίου που είναι εγκατεστημένο σε ιδιωτική κατοικία. Η πιο αξιόπιστη επιλογή σε αυτήν την κατάσταση θα ήταν η αγορά σωλήνων σιδήρου, η οποία, με τη σειρά της, διευρύνει το φάσμα των δυσμενών παραγόντων για τη χρήση ενός συστήματος βαρύτητας - η τιμή τέτοιων σωλήνων είναι αρκετά υψηλή και οι διαστάσεις που χρησιμοποιούνται δημιουργούν μια ανεπαρκή αισθητική εμφάνιση .

Ένα από τα κύρια στοιχεία του συστήματος είναι μια δεξαμενή διαστολής, η επιλογή της οποίας πρέπει να πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι όταν θερμαίνεται, το νερό αρχίζει να διαστέλλεται. Για την αποφυγή διεργασιών παραμόρφωσης, καθίσταται απαραίτητη η εγκατάσταση ενός δοχείου διαστολής. Η σωστή επιλογή μπορεί να γίνει αν ανατρέξετε στις οδηγίες. Η δεξαμενή είναι εγκατεστημένη στο υψηλότερο σημείο του συστήματος βαρύτητας θέρμανσης.

Συμπερασματικά, αξίζει να τονιστούν δύο βασικά πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος - ένα υψηλό επίπεδο αδράνειας και η απουσία ανάγκης για ηλεκτρική ενέργεια στο κτίριο, το οποίο σχεδιάζεται να εξοπλιστεί με αυτόν τον τύπο θέρμανσης. Κατ 'αρχήν, η τελευταία ιδιοκτησία είναι η κύρια κατά την επιλογή ενός συστήματος κατάλληλου για σπίτια όπου δεν υπάρχει παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Επιλογή σωλήνων

Επίσης, η επιλογή του υλικού επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τον λέβητα, αφού στην περίπτωση του στερεού καυσίμου θα πρέπει να προτιμάται ο χάλυβας, οι γαλβανισμένοι σωλήνες ή τα προϊόντα από ανοξείδωτο χάλυβα, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του ρευστού εργασίας.

Ωστόσο, οι μεταλλοπλαστικοί και οι ενισχυμένοι σωλήνες απαιτούν τη χρήση εξαρτημάτων, τα οποία περιορίζουν σημαντικά το διάκενο, οι σωλήνες από ενισχυμένο πολυπροπυλένιο θα είναι μια ιδανική επιλογή, σε θερμοκρασία λειτουργίας 70 C και μέγιστη θερμοκρασία 95 C.

Τα προϊόντα από ειδικό πλαστικό PPS έχουν θερμοκρασία λειτουργίας 95 C και μέγιστη θερμοκρασία έως 110 C, γεγονός που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούνται σε ανοιχτό σύστημα.

Πώς να επιλέξετε μια αντλία θέρμανσης

Οι καταλληλότερες για εγκατάσταση είναι ειδικές φυγοκεντρικές αντλίες κυκλοφορίας χαμηλού θορύβου με ευθείες λεπίδες. Δεν δημιουργούν υπερβολικά υψηλή πίεση, αλλά πιέζουν το ψυκτικό, επιταχύνοντας την κίνησή του (η πίεση λειτουργίας ενός μεμονωμένου συστήματος θέρμανσης με αναγκαστική κυκλοφορία είναι 1-1,5 atm, η μέγιστη είναι 2 atm). Ορισμένα μοντέλα αντλιών έχουν ενσωματωμένη ηλεκτρική κίνηση. Τέτοιες συσκευές μπορούν να εγκατασταθούν απευθείας στον σωλήνα, ονομάζονται επίσης "υγρές" και υπάρχουν συσκευές "ξηρού" τύπου. Διαφέρουν μόνο στους κανόνες εγκατάστασης.

Κατά την εγκατάσταση οποιουδήποτε τύπου αντλίας κυκλοφορίας, είναι επιθυμητή η εγκατάσταση με παράκαμψη και δύο σφαιρικές βαλβίδες, η οποία επιτρέπει την αφαίρεση της αντλίας για επισκευή / αντικατάσταση χωρίς να σβήσει το σύστημα.

Είναι καλύτερο να συνδέσετε την αντλία με παράκαμψη - έτσι ώστε να μπορεί να επισκευαστεί / αντικατασταθεί χωρίς να καταστραφεί το σύστημα

Η εγκατάσταση μιας αντλίας κυκλοφορίας σάς επιτρέπει να ρυθμίσετε την ταχύτητα του ψυκτικού που κινείται μέσω των σωλήνων. Όσο πιο ενεργά κινείται το ψυκτικό, τόσο περισσότερη θερμότητα μεταφέρει, πράγμα που σημαίνει ότι το δωμάτιο θερμαίνεται πιο γρήγορα. Αφού επιτευχθεί η καθορισμένη θερμοκρασία (είτε παρακολουθείται ο βαθμός θέρμανσης του ψυκτικού υγρού είτε ο αέρας στο δωμάτιο, ανάλογα με τις δυνατότητες του λέβητα ή/και των ρυθμίσεων), η εργασία αλλάζει - απαιτείται η διατήρηση της καθορισμένης θερμοκρασίας και ο ρυθμός ροής μειώνεται.

Για ένα σύστημα θέρμανσης με εξαναγκασμένη κυκλοφορία, δεν αρκεί ο προσδιορισμός του τύπου της αντλίας

Είναι σημαντικό να υπολογίσετε την απόδοσή του. Για να γίνει αυτό, πρώτα απ 'όλα, πρέπει να γνωρίζετε την απώλεια θερμότητας των χώρων / κτιρίων που θα θερμανθούν

Καθορίζονται με βάση τις απώλειες την πιο κρύα εβδομάδα. Στη Ρωσία, κανονικοποιούνται και εγκαθίστανται από επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.Συνιστούν τη χρήση των παρακάτω τιμών:

• για μονοκατοικίες και διώροφες κατοικίες, οι απώλειες στη χαμηλότερη εποχιακή θερμοκρασία των -25 ° C είναι 173 W / m 2. στους -30 ° C, οι απώλειες είναι 177 W / m 2.
• Τα πολυώροφα κτίρια χάνουν από 97 W / m 2 έως 101 W / m 2.

Με βάση ορισμένες απώλειες θερμότητας (που συμβολίζονται με Q), μπορείτε να βρείτε την ισχύ της αντλίας χρησιμοποιώντας τον τύπο:

c είναι η ειδική θερμοχωρητικότητα του ψυκτικού υγρού (1,16 για το νερό ή άλλη τιμή από τα συνοδευτικά έγγραφα για αντιψυκτικό).

Dt είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ παροχής και επιστροφής. Αυτή η παράμετρος εξαρτάται από τον τύπο του συστήματος και είναι: 20 o C για συμβατικά συστήματα, 10 o C για συστήματα χαμηλής θερμοκρασίας και 5 o C για συστήματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης.

Η τιμή που προκύπτει πρέπει να μετατραπεί σε απόδοση, για την οποία πρέπει να διαιρεθεί με την πυκνότητα του ψυκτικού στη θερμοκρασία λειτουργίας.

Κατ 'αρχήν, όταν επιλέγετε την ισχύ της αντλίας για αναγκαστική κυκλοφορία θέρμανσης, μπορείτε να καθοδηγηθείτε από μέσες προδιαγραφές:

• με συστήματα που θερμαίνουν μια περιοχή έως 250 m 2. χρησιμοποιήστε μονάδες με χωρητικότητα 3,5 m 3 / h και πίεση κεφαλής 0,4 atm.
• για μια περιοχή από 250 m 2 έως 350 m 2, απαιτείται ισχύς 4-4,5 m 3 / h και πίεση 0,6 atm.
• αντλίες χωρητικότητας 11 m 3 / h και πίεση 0,8 atm εγκαθίστανται σε συστήματα θέρμανσης για επιφάνεια από 350 m2 έως 800 m2.

Αλλά πρέπει να λάβετε υπόψη ότι όσο χειρότερα είναι μονωμένο το σπίτι, τόσο μεγαλύτερη είναι η ισχύς του εξοπλισμού (λέβητας και αντλίας) και αντίστροφα - σε ένα καλά μονωμένο σπίτι, οι μισές από τις αναφερόμενες τιμές \u200μπορεί να απαιτείται. Αυτά τα δεδομένα είναι μέτρια. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για την πίεση που δημιουργείται από την αντλία: όσο στενότεροι είναι οι σωλήνες και όσο πιο τραχιά είναι η εσωτερική τους επιφάνεια (όσο μεγαλύτερη είναι η υδραυλική αντίσταση του συστήματος), τόσο μεγαλύτερη θα πρέπει να είναι η πίεση. Ο πλήρης υπολογισμός είναι μια πολύπλοκη και θλιβερή διαδικασία, η οποία λαμβάνει υπόψη πολλές παραμέτρους:

Η ισχύς του λέβητα εξαρτάται από την περιοχή του θερμαινόμενου δωματίου και την απώλεια θερμότητας.

• αντίσταση σωλήνων και εξαρτημάτων (διαβάστε εδώ πώς να επιλέξετε τη διάμετρο των σωλήνων θέρμανσης).
• μήκος αγωγού και πυκνότητα ψυκτικού υγρού.
• αριθμός, περιοχή και τύπος παραθύρων και θυρών·
• το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται οι τοίχοι, η μόνωση τους.
• πάχος τοιχώματος και μόνωση.
• η παρουσία / απουσία υπογείου, υπογείου, σοφίτας, καθώς και ο βαθμός μόνωσής τους.
• τύπος στέγης, σύνθεση του κέικ στέγης κ.λπ.

Γενικά, ο υπολογισμός της θερμικής μηχανικής είναι από τους πιο δύσκολους στην περιοχή. Επομένως, εάν θέλετε να μάθετε τι ακριβώς ισχύ χρειάζεστε για μια αντλία στο σύστημα, παραγγείλετε έναν υπολογισμό από έναν ειδικό. Εάν όχι, επιλέξτε με βάση τα μέσα δεδομένα, προσαρμόζοντάς τα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, ανάλογα με την κατάστασή σας. Είναι απαραίτητο μόνο να ληφθεί υπόψη ότι σε ανεπαρκώς υψηλή ταχύτητα κίνησης του ψυκτικού υγρού, το σύστημα είναι πολύ θορυβώδες. Επομένως, σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο να πάρετε μια πιο ισχυρή συσκευή - η κατανάλωση ενέργειας είναι μικρή και το σύστημα θα είναι πιο αποδοτικό.

Η επιλογή των εξαρτημάτων και του υλικού κατασκευής

Μετά την εμφάνιση των πολυμερών σωλήνων, το σύστημα θέρμανσης με βαρύτητα από πολυπροπυλένιο (PP) έχει γίνει πολύ δημοφιλές. Αυτό το υλικό είναι εύκολο στην επεξεργασία, απαιτείται ελάχιστος εξοπλισμός για τη σύνδεση μεμονωμένων τμημάτων.

Ωστόσο, δεν προορίζονται όλοι οι τύποι αυτών των σωλήνων για εγκατάσταση ως στοιχείο θέρμανσης. Εξετάστε τα κύρια κριτήρια επιλογής:

• Η παρουσία ενός ενισχυτικού στρώματος
  . Το σύστημα θέρμανσης με βαρύτητα από πολυπροπυλένιο μπορεί να επηρεαστεί από υψηλές θερμοκρασίες - έως 95 ° C. Για να διατηρηθεί το αρχικό σχήμα του σωλήνα, απαιτείται ένα στοιχείο ακαμψίας, το οποίο είναι ένα στρώμα φύλλου ή υαλοβάμβακα.
• πάχος τοιχώματος
  . Ένα σύστημα θέρμανσης με βαρύτητα με κλειστό δοχείο διαστολής μπορεί να δημιουργήσει μεγάλη πίεση. Για να αποφευχθεί η ζημιά στη γραμμή, οι σωλήνες πολυπροπυλενίου πρέπει να είναι κατηγορίας PN20 ή υψηλότερη. Το πάχος των τοίχων τους εξαρτάται από τη διάμετρο.

Αυτός ο σωλήνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάταξη μιας πολλαπλής επιτάχυνσης. Ωστόσο, για να επιτευχθεί διαφορά θερμοκρασίας, η γραμμή επιστροφής συνιστάται να είναι από χάλυβα. Εκτός από τη μείωση της θερμοκρασίας του ψυκτικού πριν την είσοδο στο λέβητα, αυτό το υλικό συμβάλλει στη μείωση της υδραυλικής αντίστασης.

Αφού ολοκληρώσετε τον υπολογισμό για ένα σύστημα θέρμανσης με βαρύτητα από σωλήνες πολυπροπυλενίου ή χάλυβα, μπορείτε να προχωρήσετε στην εγκατάστασή του.Για να επιτευχθεί η βέλτιστη απόδοση, οι ειδικοί συνιστούν να κάνετε μικρές αλλά σημαντικές αλλαγές στο τυπικό σχήμα:

• Κλίση αυτοκινητόδρομου
  . Η βέλτιστη πίεση βαρύτητας για το σύστημα θέρμανσης μπορεί να επιτευχθεί με επικλινείς σωλήνες μετά τον αεραγωγό και στη γραμμή επιστροφής μετά την τελευταία συσκευή θέρμανσης.
• Εγκατάσταση αντλίας κυκλοφορίας στην παράκαμψη
  . Θα βοηθήσει στη μείωση της αδράνειας του συστήματος. Ο χρόνος θέρμανσης του φορέα θερμότητας μπορεί να είναι πολύ μεγάλος, επομένως η αντλία μπορεί να αυξήσει την ταχύτητά της κατά μήκος της κύριας γραμμής μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία.
• Ελάχιστα σημεία καμπής στον αγωγό
  . Δημιουργούν υπερβολική υδραυλική αντίσταση, η οποία επηρεάζει τη μείωση της ταχύτητας κίνησης του νερού.
• Τοποθέτηση προστατευτικών στοιχείων
  . Με την εγκατάσταση μιας βαλβίδας αντεπιστροφής για θέρμανση με βαρύτητα, μπορεί να αποφευχθεί η κυκλοφορία του νερού προς τη λάθος κατεύθυνση. Αυτό είναι ιδιαίτερα απαραίτητο για ένα ενσύρματο σύστημα με πολλά κυκλώματα.

Συμβουλές για τη διάταξη και τη χρήση μιας βαλβίδας βαρύτητας για θέρμανση κατά την εγκατάσταση ενός ζεστού δαπέδου, πρόσθετα στοιχεία, μπορείτε να δείτε στο βίντεο:

Το στάδιο του σχεδιασμού και της κατασκευής, όταν καθορίζεται το σχέδιο θέρμανσης μιας ιδιωτικής κατοικίας, είναι μια μάλλον κρίσιμη στιγμή στη διαδικασία της θερμομόνωσης. Εξάλλου, ένα ακατάλληλα σχεδιασμένο σύστημα «απειλεί» το σπίτι σας με έλλειψη θερμότητας υψηλής ποιότητας, «υπερκορεσμό» του σπιτιού με «εσωτερικά» στοιχεία με τη μορφή επιπλέον θερμαντικών σωμάτων, αδυναμία γρήγορου ελέγχου του τρόπου λειτουργίας του σύστημα ... και ταυτόχρονα, τα χρήματα που δαπανήθηκαν είναι δικά σας.

Αναλύοντας έναν τεράστιο αριθμό σχημάτων που παρουσιάζονται στις σελίδες της βιβλιογραφίας και των τοποθεσιών σχετικά με το θέμα της μόνωσης και της θέρμανσης, μπορείτε να "χαθείτε". Ως εκ τούτου, θα επικεντρωθούμε σε πολλά από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα σχήματα, έχοντας μελετήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Όπως πιθανώς ήδη γνωρίζετε, υπάρχουν δύο τύποι σχημάτων:

• σχέδιο του συστήματος θέρμανσης με?
• με αναγκαστική κυκλοφορία του ψυκτικού.

Υπάρχουν επίσης μονοσωλήνια και δισωλήνια συστήματα θέρμανσης που μπορούν να εφαρμοστούν τόσο σε συστήματα με φυσική κυκλοφορία όσο και σε «αναγκαστικά».

Το ψυκτικό σε τέτοια συστήματα μπορεί να είναι:

• συνηθισμένο νερό?
• αντιψυκτικό (αντιψυκτικό υγρό για συστήματα θέρμανσης)

Τι είναι

Εάν ένα σύστημα με εξαναγκασμένη κυκλοφορία απαιτεί πτώση πίεσης που δημιουργείται από μια αντλία κυκλοφορίας ή παρέχεται από σύνδεση σε κεντρικό δίκτυο θέρμανσης, τότε η εικόνα είναι διαφορετική. Η θέρμανση με φυσική κυκλοφορία χρησιμοποιεί ένα απλό φυσικό αποτέλεσμα - τη διαστολή ενός υγρού όταν θερμαίνεται.

Εάν απορρίψουμε τις τεχνικές λεπτότητες, το βασικό σχήμα εργασίας είναι το εξής:

• Ο λέβητας θερμαίνει έναν ορισμένο όγκο νερού. Έτσι, φυσικά, διαστέλλεται και, λόγω της μικρότερης πυκνότητάς του, μετατοπίζεται προς τα πάνω από μια ψυχρότερη μάζα ψυκτικού.
• Έχοντας ανέβει στο ανώτερο σημείο του συστήματος θέρμανσης, το νερό, σταδιακά ψύχοντας, λόγω της βαρύτητας, περιγράφει έναν κύκλο που διασχίζει το σύστημα θέρμανσης και επιστρέφει στον λέβητα. Ταυτόχρονα δίνει θερμότητα στις θερμάστρες και μέχρι να βρεθεί ξανά στον εναλλάκτη θερμότητας έχει μεγαλύτερη πυκνότητα από την αρχή. Στη συνέχεια ο κύκλος επαναλαμβάνεται.

Χρήσιμο: φυσικά, τίποτα δεν σας εμποδίζει να συμπεριλάβετε μια αντλία κυκλοφορίας στο κύκλωμα. Σε κανονική λειτουργία, θα παρέχει ταχύτερη κυκλοφορία του νερού και ομοιόμορφη θέρμανση, και ελλείψει ηλεκτρικής ενέργειας, το σύστημα θέρμανσης θα λειτουργεί με φυσική κυκλοφορία.

Η λειτουργία της αντλίας σε σύστημα φυσικής κυκλοφορίας.

Η φωτογραφία δείχνει πώς λύνεται το πρόβλημα της αλληλεπίδρασης μεταξύ της αντλίας και του συστήματος φυσικής κυκλοφορίας. Όταν η αντλία λειτουργεί, η βαλβίδα αντεπιστροφής ενεργοποιείται και όλο το νερό περνάει από την αντλία. Αξίζει να το απενεργοποιήσετε - η βαλβίδα ανοίγει και το νερό κυκλοφορεί μέσω ενός παχύτερου σωλήνα λόγω θερμικής διαστολής.

Τα κύρια πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χρήσης τεχνολογίας θέρμανσης αέρα

Η ευρεία χρήση της τεχνολογίας θέρμανσης αέρα σε διάφορες εγκαταστάσεις οφείλεται στα πολλά πλεονεκτήματά της. Τα κυριότερα είναι:

• Υψηλής απόδοσης. Σε ορισμένα συστήματα, η τιμή του μπορεί να προσεγγίσει το 90%. Για σύγκριση, ένα σύστημα θέρμανσης με φορέα θερμότητας έχει απόδοση μικρότερη από 60%
• Η δυνατότητα θέρμανσης μεγάλης περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των κεντρικών περιοχών των χώρων
• Χαμηλό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας
• Συμβατότητα με το δίκτυο εξαερισμού. Διαθεσιμότητα, ανάλογα με τη σύνδεση με αεραγωγό κλιματιστικό, για χρήση του συστήματος για ψύξη το καλοκαίρι
• Η απουσία υγρού φορέα θερμότητας στο σύστημα θέρμανσης αέρα, που εξαλείφει την εμφάνιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης (παγετός, διαρροές)
• Χαμηλό επίπεδο αδράνειας. Τα δωμάτια ζεσταίνονται πολύ γρήγορα
• Δυνατότητα διακοπής του συστήματος ακόμη και σε σοβαρούς παγετούς χωρίς τον κίνδυνο αστοχίας του

Υπάρχουν όμως προφανή μειονεκτήματα αυτών των συστημάτων, από τα οποία μπορούμε να διακρίνουμε:

• Ο ζεστός αέρας τείνει να ανεβαίνει, επομένως για την πιο αποτελεσματική και ομοιόμορφη θέρμανση, συνιστάται να τοποθετήσετε ένα δίκτυο αεραγωγών στο κάτω μέρος του δωματίου ή να τους κρύψετε κάτω από τα δάπεδα. Δυστυχώς, είναι συχνά αδύνατο ή πολύ δύσκολο να γίνει αυτό, ειδικά σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
• Η χρήση της τεχνολογίας θέρμανσης αέρα μπορεί να προκαλέσει την ανύψωση όλης της σκόνης που υπάρχει στην επιφάνεια του δαπέδου του σπιτιού. Εάν δεν καθαρίζετε συχνά τους χώρους, ο αέρας θα είναι σκονισμένος.
• Η πολυπλοκότητα των υπολογισμών ενός τέτοιου συστήματος. Για να λειτουργεί αποτελεσματικά η θέρμανση αέρα σε μια μικρή ιδιωτική κατοικία ή σε μια μεγάλης κλίμακας βιομηχανική εγκατάσταση, αυτό το σύστημα πρέπει να υπολογιστεί επαγγελματικά. Αυτοί οι υπολογισμοί είναι αρκετά περίπλοκοι και πολύ πιο περίπλοκοι από τους υπολογισμούς που απαιτούνται κατά την οργάνωση ενός συστήματος θέρμανσης νερού. Πρέπει να λάβουν υπόψη πολλές παραμέτρους. Είναι απαραίτητο να υπολογιστούν: οι απώλειες θερμότητας στις εγκαταστάσεις που εξυπηρετούνται, ο τύπος και η απαιτούμενη ισχύς της γεννήτριας θερμότητας, ο βέλτιστος ρυθμός ροής αέρα, ο ρυθμός ανταλλαγής αέρα, η απαραίτητη και επαρκής διατομή αεραγωγών και άλλες ειδικές μηχανικές παραμέτρους

Μετά την ανάλυση των παραπάνω, γίνεται φανερό ότι το σύστημα θέρμανσης αέρα βρίσκεται στη συμβολή δύο τμημάτων μηχανικής. Αυτά τα τμήματα είναι η θέρμανση και ο εξαερισμός.

Αντίστοιχα, ο Ανάδοχος στον οποίο εμπιστεύεστε την εκτέλεση εργασιών στην Εγκατάστασή σας πρέπει να έχει τέτοιους ειδικούς ή γενικούς ειδικούς που έχουν εμπειρία στον υπολογισμό, την επιλογή και την εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εάν το σύστημα θέρμανσης αέρα εκτελείται με σφάλματα, τότε όχι μόνο θα αποτύχει να αντεπεξέλθει στον επιδιωκόμενο σκοπό - να παρέχει την απαραίτητη άνετη θερμοκρασία το χειμώνα. Αλλά μπορεί επίσης να είναι θορυβώδες και αρκετά ακριβό.

Με την κρυφή τοποθέτηση αεραγωγών, η εκ νέου επεξεργασία ενός τέτοιου συστήματος θέρμανσης που δεν λειτουργεί σωστά είναι ένα πολύ δαπανηρό και προβληματικό γεγονός.

Αν αναζητάτε ανάδοχο για την θέρμανση του αέρα της ιδιωτικής σας κατοικίας ή της βιομηχανικής σας εγκατάστασης, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας!

Στείλτε ένα αίτημα για υπολογισμό συστήματος

Τύποι συστημάτων θέρμανσης με βαρυτική κυκλοφορία

Παρά τον απλό σχεδιασμό ενός συστήματος θέρμανσης νερού με αυτοκυκλοφορία του ψυκτικού υγρού, υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα δημοφιλή προγράμματα εγκατάστασης. Η επιλογή του τύπου καλωδίωσης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του κτιρίου και την αναμενόμενη απόδοση.

Για να προσδιορίσετε ποιο σχέδιο θα λειτουργήσει, σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση απαιτείται να πραγματοποιηθεί ένας υδραυλικός υπολογισμός του συστήματος, να ληφθούν υπόψη τα χαρακτηριστικά της μονάδας θέρμανσης, να υπολογιστεί η διάμετρος του σωλήνα κ.λπ. Μπορεί να χρειαστείτε τη βοήθεια ενός επαγγελματία όταν κάνετε τους υπολογισμούς.

Κλειστό σύστημα με βαρυτική κυκλοφορία

Στις χώρες της ΕΕ, τα κλειστά συστήματα είναι τα πιο δημοφιλή μεταξύ άλλων λύσεων. Στη Ρωσική Ομοσπονδία, το σύστημα δεν έχει ακόμη χρησιμοποιηθεί ευρέως. Οι αρχές λειτουργίας ενός συστήματος θέρμανσης νερού κλειστού τύπου με κυκλοφορία χωρίς αντλία είναι οι εξής:

• Όταν θερμαίνεται, το ψυκτικό διαστέλλεται, το νερό μετατοπίζεται από το κύκλωμα θέρμανσης.
• Υπό πίεση, το υγρό εισέρχεται σε ένα δοχείο διαστολής με κλειστή μεμβράνη. Ο σχεδιασμός του δοχείου είναι μια κοιλότητα που χωρίζεται από μια μεμβράνη σε δύο μέρη. Το μισό της δεξαμενής είναι γεμάτο με αέριο (τα περισσότερα μοντέλα χρησιμοποιούν άζωτο). Το δεύτερο μέρος παραμένει κενό για πλήρωση με ψυκτικό.
• Όταν το υγρό θερμαίνεται, δημιουργείται πίεση επαρκής για να σπρώξει τη μεμβράνη και να συμπιέσει το άζωτο. Μετά την ψύξη, συμβαίνει η αντίστροφη διαδικασία και το αέριο πιέζει το νερό έξω από τη δεξαμενή.

Διαφορετικά, τα συστήματα κλειστού τύπου λειτουργούν όπως άλλα συστήματα θέρμανσης με φυσική κυκλοφορία. Ως μειονεκτήματα, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την εξάρτηση από τον όγκο του δοχείου διαστολής. Για δωμάτια με μεγάλη θερμαινόμενη περιοχή, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε ένα ευρύχωρο δοχείο, το οποίο δεν είναι πάντα σκόπιμο.

Ανοιχτό σύστημα με βαρυτική κυκλοφορία

Το σύστημα θέρμανσης ανοιχτού τύπου διαφέρει από τον προηγούμενο τύπο μόνο στο σχεδιασμό του δοχείου διαστολής. Αυτό το σχέδιο χρησιμοποιήθηκε συχνότερα σε παλιά κτίρια. Τα πλεονεκτήματα ενός ανοιχτού συστήματος είναι η δυνατότητα αυτοκατασκευής δοχείων από αυτοσχέδια υλικά. Η δεξαμενή έχει συνήθως μέτριες διαστάσεις και εγκαθίσταται στην οροφή ή κάτω από την οροφή του καθιστικού.

Το κύριο μειονέκτημα των ανοιχτών κατασκευών είναι η είσοδος αέρα στους σωλήνες και τα θερμαντικά σώματα, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη διάβρωση και ταχεία αστοχία των θερμαντικών στοιχείων. Ο αερισμός του συστήματος είναι επίσης συχνός «επισκέπτης» σε ανοιχτά κυκλώματα. Ως εκ τούτου, τα θερμαντικά σώματα εγκαθίστανται υπό γωνία, οι γερανοί Mayevsky απαιτούνται για την εξαέρωση του αέρα.

Μονοσωλήνιο σύστημα με αυτοκυκλοφορία

Ένα μονοσωλήνιο οριζόντιο σύστημα με φυσική κυκλοφορία έχει χαμηλή θερμική απόδοση, επομένως χρησιμοποιείται εξαιρετικά σπάνια. Η ουσία του σχεδίου είναι ότι ο σωλήνας τροφοδοσίας συνδέεται σε σειρά με τα θερμαντικά σώματα. Το θερμαινόμενο ψυκτικό εισέρχεται στον άνω σωλήνα διακλάδωσης της μπαταρίας και αποφορτίζεται από την κάτω έξοδο. Μετά από αυτό, η θερμότητα εισέρχεται στην επόμενη μονάδα θέρμανσης και ούτω καθεξής μέχρι το τελευταίο σημείο. Η γραμμή επιστροφής επιστρέφει από την τελευταία μπαταρία στον λέβητα.

Αυτή η λύση έχει πολλά πλεονεκτήματα:

1. Δεν υπάρχει ζευγαρωμένος αγωγός κάτω από την οροφή και πάνω από το επίπεδο του δαπέδου.
2. Εξοικονομήστε χρήματα στην εγκατάσταση του συστήματος.

Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης είναι προφανή. Η μεταφορά θερμότητας των καλοριφέρ θέρμανσης και η ένταση της θέρμανσης τους μειώνεται με την απόσταση από τον λέβητα. Όπως δείχνει η πρακτική, ένα σύστημα θέρμανσης μονού σωλήνα διώροφης κατοικίας με φυσική κυκλοφορία, ακόμη και αν παρατηρούνται όλες οι κλίσεις και έχει επιλεγεί η σωστή διάμετρος σωλήνα, συχνά επαναλαμβάνεται (με την εγκατάσταση εξοπλισμού άντλησης).

Σύστημα δύο σωλήνων με αυτοκυκλοφορία

Το σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων σε μια ιδιωτική κατοικία με φυσική κυκλοφορία έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά σχεδιασμού:

1. Ροή τροφοδοσίας και επιστροφής μέσω χωριστών σωλήνων.
2. Ο αγωγός τροφοδοσίας συνδέεται με κάθε καλοριφέρ μέσω εισόδου.
3. Η μπαταρία συνδέεται στη γραμμή επιστροφής με το δεύτερο eyeliner.

Ως αποτέλεσμα, ένα σύστημα τύπου καλοριφέρ δύο σωλήνων παρέχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

1. Ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας.
2. Δεν χρειάζεται να προσθέσετε τμήματα καλοριφέρ για καλύτερη προθέρμανση.
3. Πιο εύκολο να ρυθμίσετε το σύστημα.
4. Η διάμετρος του κυκλώματος νερού είναι τουλάχιστον ένα μέγεθος μικρότερη από ό,τι στα σχήματα μονού σωλήνα.
5. Έλλειψη αυστηρών κανόνων για την εγκατάσταση συστήματος δύο σωλήνων. Επιτρέπονται μικρές αποκλίσεις όσον αφορά τις κλίσεις.

Το κύριο πλεονέκτημα ενός συστήματος θέρμανσης δύο σωλήνων με κάτω και άνω καλωδίωση είναι η απλότητα και ταυτόχρονα η αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού, που σας επιτρέπει να ισοπεδώνετε τα σφάλματα που έγιναν στους υπολογισμούς ή κατά τις εργασίες εγκατάστασης.